26 Dhe tha:«Mbretëria e Perëndisë është si ai njeriu që ka hedhur farën në tokë.
27 Në gjumë apo zgjuar, natë a ditë, fara mbin dhe rritet pa e ditur as ai sesi.
28 Vetvetiu toka prodhon më parë filizin, pastaj kallirin e më pas kallirin plot me kokrra.
29 Dhe kur piqet fryti, i vihet menjëherë drapri, se është koha e të korrave».
30 Pastaj tha:«Me çfarë ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Me cilën shëmbëlltyrë mund ta përfytyrojmë?
31 Ajo është si fara e sinapit. Kur mbillet në arë, është më e vogla ndër farërat që ka toka,
32 por pasi të jetë mbjellë, rritet e bëhet më e madhja ndër të gjitha barishtet dhe nxjerr degë aq të mëdha, saqë zogjtë e qiellit mund të strehohen nën hijen e saj».