16 Shpirtrat i mblodhën njerëzit në vendin që hebraisht quhet ‘Armagedon’.
17 Engjëlli i shtatë e derdhi kupën e tij në ajër. Nga froni i tempullit doli një zë i lartë që tha: «U krye!».
18 Atëherë shpërthyen vetëtima, zëra, bubullima dhe ra një tërmet i madh. Një tërmet i tillë nuk kishte rënë kurrë mbi tokë që nga krijimi i njeriut. Kaq i fortë qe tërmeti!
19 Qyteti i madh u nda në tri pjesë, ndërsa qytetet e paganëve ranë. Perëndisë iu kujtua Babilonia e madhe dhe i dha asaj kupën e verës së zemërimit të tij të tmerrshëm.
20 Ishujt lëvizën nga vendi, ndërsa malet nuk u panë më.
21 Nga qielli filluan të binin mbi njerëzit kokrra të mëdha breshëri të fortë që peshonin secila rreth dyzet kilogramë. Njerëzit fyen Perëndinë për plagën e breshërit, sepse ajo plagë ishte shumë e rëndë.