14 Pas tij vinin ushtritë e qiellit, hipur mbi kuaj të bardhë dhe veshur me rroba të ndritshme prej liri të pastër.
15 Nga goja e tij dilte një shpatë e mprehtë, me të cilën do të mposhtë kombet. Ai do t’i sundojë me skeptër të hekurt dhe do ta shtrydhë rrushin në vozën e verës së zemërimit të tmerrshëm të Perëndisë së gjithëpushtetshëm.
16 Mbi rrobë dhe mbi kofshë kishte të shkruar emrin: ‘Mbreti i mbretërve dhe Zoti i zotërve’.
17 Pastaj pashë një engjëll që qëndronte në diell. Ai u foli me zë të fortë të gjithë shpendëve që fluturonin në mes të qiellit: «Ejani e mblidhuni në darkën e madhe të Perëndisë,
18 që të hani mish mbretërish, prijësish ushtarakë e të fortësh, mish kuajsh e kalorësish, mishin e të gjithë njerëzve, të lirë e skllevër, të vegjël e të mëdhenj».
19 Atëherë pashë bishën dhe mbretërit e tokës me ushtritë e tyre, që ishin mbledhur për të luftuar kundër atij që rrinte mbi kalë dhe ushtrisë së tij.
20 Bisha u kap dhe bashkë me të edhe profeti i rremë, që në prani të saj bënte mrekulli, me të cilat mashtronte ata që kishin marrë damkën e bishës dhe që kishin adhuruar shëmbëlltyrën e saj. Pastaj, që të dy u hodhën të gjallë në liqenin e zjarrtë që digjet me squfur.