7 ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญและบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน
8 “หรือผู้ใดเอาประตูปิดทะเลไว้เมื่อมันระเบิดออกมา ดังออกมาจากครรภ์
9 เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อและความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน
10 แล้วกำหนดเขตให้มันและวางดาลและประตู
11 และกล่าวว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละอย่าเลยไปอีกและคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี่แหละ’
12 “เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมาและเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมันหรือ
13 เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลกและสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลก