ปัญ‌ญา‌จารย์ 8:12-17 TH1971

12 แม้‍ว่า​คน​บาป​ทำ​ชั่ว​ตั้ง​ร้อย​ครั้ง​และ​อายุ เขา​ยัง​ยั่ง‍ยืน​อยู่​ได้ ถึง​กระ‌นั้น​ข้าพ‌เจ้า​ยัง​รู้​แน่​ว่า​ความ​สวัสดิ‌มงคล จะ​มี​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ที่​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า คือ​ที่​มี​ความ​ยำ‌เกรง​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍องค์

13 แต่​ว่า​จะ​ไม่​เป็น​สวัสดิ‌มงคล​แก่​คน​อธรรม อายุ​ของ​เขา​ที่​เป็น​ดัง​เงา​ก็​จะ​ไม่‍มี​ยืด​ยาว​ออก​ไป​ได้ เพราะ​เขา​ไม่‍มี​ความ​ยำ‌เกรง​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

14 ยัง​มี​อนิจ‌จัง​อีก​อย่าง​หนึ่ง​ที่​กระ‌ทำ​กัน​บน​แผ่น‍ดิน​โลก คือ​มี​คน​ชอบ‍ธรรม​รับ​เคราะห์​อัน​เป็น​เคราะห์​ที่​คน​อธรรม​ควร​รับ และ​มี​คน​อธรรม​รับ​เคราะห์​อัน​เป็น​เคราะห์​ที่​คน​ชอบ‍ธรรม​ควร​รับ ข้าพ‌เจ้า​กล่าว​ได้​ว่า นี่​ก็​อนิจ‌จัง​ด้วย

15 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จึง​สนับ‍สนุน​ให้​หา​ความ​สนุก‍สนาน ด้วย​ว่า​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ มนุษย์​ไม่‍มี​อะไร​ดี​ไป​กว่า​กิน​และ​ดื่ม​กับ​ชื่น‍ชม​ยินดี ด้วย​ว่า​อา‌การ​นี้​คลุก‍คลี​ไป​ใน​การ​งาน​ของ​ตน​ตลอด ชีวิต​ของ​ตน ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​โปรด​ประ‌ทาน​แก่​ตน​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์

16 เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ตั้ง‍ใจ​จะ​เข้า‍ใจ​สติ​ปัญ‌ญา และ​ทราบ​ธุร‌กิจ​ที่​กระ‌ทำ​กัน​ใน​โลก ที่​เขา​อด​หลับ​อด​นอน​ทำ​กัน​ตลอด​วัน​ตลอด​คืน

17 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จึง​เห็น​ภาร‌กิจ​ของ​พระ‍เจ้า​ว่า มนุษย์​จะ​ค้น​หา​ความ​เข้า‍ใจ​ใน​พระ‍ภาร‌กิจ​ที่​บัง‍เกิด อยู่​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์​หา‍ได้​ไม่ เพราะ‍ว่า​มนุษย์​จะ​ออก​แรง​ค้น​หา​สัก​ปาน​ใด​ก็​ยัง​จะ ค้น​หา​ให้​พบ​ไม่‍ได้ เออ ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก แม้​ว่า​นัก‍ปราชญ์​คน​ใด​นึก​เอา​ว่า​เขา​จะ​เข้า‍ใจ​แล้ว เขา​ก็​ยัง​ค้น​หา​ไม่​พบ