6 ด้วยว่าไม่ว่าอะไรทั้งนั้นย่อมมีวาระและวิธีการ แม้ว่าความลำบากของมนุษย์เป็นภาระหนักแก่ตัวเขา
7 ด้วยเขาไม่ทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้น ด้วยใครจะบอกแก่เขาได้ว่าสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นอย่างไร
8 หามีมนุษย์คนใดรั้งจิตวิญญาณได้ไม่ หรือหามี อำนาจอันใด เหนือวันตายไม่ การสงครามย่อมไม่มีการปลดปล่อย ความอธรรมย่อมไม่ช่วยผู้ที่ถูกมอบให้ไว้
9 บรรดาการนี้ข้าพเจ้าเห็นหมดแล้ว เมื่อข้าพเจ้าสนใจกิจการทุกอย่างที่ เขากระทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์ มีวาระซึ่งให้คนหนึ่งมีอำนาจเหนือ อีกคนหนึ่งที่จะมาทำอันตรายเขา
10 ข้าพเจ้าได้เห็นเขาฝังคนอธรรม ผู้ซึ่งเคยเข้าออกที่สถานบริสุทธิ์ และมีคนสรรเสริญ1เขา ในเมืองที่คนอธรรมนั้นเองกระทำสิ่งเช่นนั้น นี่ก็อนิจจังด้วย
11 เพราะการตัดสินการกระทำชั่วนั้น เขาไม่ได้ลงโทษโดยเร็ว เหตุฉะนั้นใจบรรดาบุตรของมนุษย์จึงเจตนามุ่งที่จะ กระทำความอธรรม
12 แม้ว่าคนบาปทำชั่วตั้งร้อยครั้งและอายุ เขายังยั่งยืนอยู่ได้ ถึงกระนั้นข้าพเจ้ายังรู้แน่ว่าความสวัสดิมงคล จะมีแก่เขาทั้งหลายที่ยำเกรงพระเจ้า คือที่มีความยำเกรงต่อพระพักตร์พระองค์