ผู้‍วินิจ‌ฉัย 2:13-19 TH1971

13 เขา​ทั้ง‍หลาย​ละ‍ทิ้ง​พระ‍เจ้า​ไป​ปรน‌นิบัติ​พระ‍บา‌อัล และ​พวก​พระ‍อัช‌ทา‌โรท

14 ดัง‍นั้น​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า​จึง​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อิส‌รา‌เอล พระ‍องค์​จึง​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​พวก‍ปล้น​ผู้‍ปล้น​เขา และ​ทรง​ขาย​เขา​ไว้​ใน​อำ‌นาจ​ของ​บรร‌ดา​ศัตรู​ที่​อยู่ รอบ​เขา​ทั้ง‍หลาย ดัง‍นั้น​เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​ต่อ‍ต้าน​พวก ศัตรู​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ต่อ‍ไป​ไม่‍ได้

15 เขา​ทั้ง‍หลาย​ออก​ไป​รบ​เมื่อ‍ไร พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​ต่อ‍ต้าน​เขา กระ‌ทำ​ให้​เขา​พ่าย‍แพ้​ดัง‍ที่​พระ‍เจ้า​ได้​ตรัส​ไว้​แล้ว และ​ดัง‍ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ไว้​กับ​เขา​และ​เขา ทั้ง‍หลาย​ก็​มี​ความ​ทุกข์​ยิ่ง​นัก

16 พระ‍เจ้า​ทรง​ให้​เกิด​ผู้​วินิจ‌ฉัย ผู้‍ช่วย​เขา​ทั้ง‍หลาย​ให้​พ้น​มือ​ของ​ผู้​ที่​ปล้น​เขา

17 แต่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ยัง​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​ผู้​วินิจ‌ฉัย​ทั้ง‍หลาย​ของ​เขา เพราะ​เขา​ทั้ง‍หลาย​เล่น‍ชู้​กับ​พระ​อื่น และ​กราบ‍ไหว้​พระ​อื่น ไม่​ช้า​เขา​ก็​หัน​ไป​เสีย​จาก​ทาง​ซึ่ง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา​ได้​ดำ‌เนิน ผู้​ได้​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍ธรรม​บัญ‌ญัติ​ของ​พระ‍เจ้า แต่​เขา​ทั้ง‍หลาย​มิ​ได้​กระ‌ทำ​ตาม

18 พระ‍เจ้า​ทรง​ตั้ง​ผู้​วินิจ‌ฉัย​ขึ้น​เมื่อ‍ไร พระ‍เจ้า​ก็​ทรง​สถิต​กับ​ผู้​วินิจ‌ฉัย​นั้น​เมื่อ‍นั้น และ​พระ‍องค์​ทรง​ช่วย​เขา​ทั้ง‍หลาย​ให้​พ้น​จาก เงื้อม‍มือ​ของ​ศัตรู​ตลอด ชีวิต​ของ​ผู้​วินิจ‌ฉัย เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​กลับ​พระ‌ทัย​สง‌สาร​เขา​ทั้ง‍หลาย เมื่อ​ทรง​ฟัง​เสียง​คร่ำ‍ครวญ​ของ​เขา​เนื่อง​ด้วย ผู้​ข่ม‍เหง​และ​บีบ​บัง‍คับ

19 แต่​อยู่​มา​เมื่อ​ผู้​วินิจ‌ฉัย​นั้น​สิ้น​ชีวิต เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​หัน​กลับ​ประ‌พฤติ​ชั่ว‍ร้าย​เสีย ยิ่ง‍กว่า​บิดา​ของ​เขา​หลง​ไป ติด‍ตาม​ปรน‌นิบัติ และ​กราบ‍ไหว้​พระ​อื่น เขา​มิ‍ได้​เคย​งด‍เว้น​ความ​ชั่ว​ที่​เคย​กระ‌ทำ​หรือ​หาย​จาก ทาง​ดื้อ‍ดึง​ของ​เขา