17 อย่าเปรมปรีดิ์เมื่อศัตรูของเจ้าล้มและอย่าให้ใจของเจ้ายินดีเมื่อเขาสะดุด
18 เกรงว่าพระเจ้าจะทอดพระเนตรและไม่ทรงพอพระทัยและทรงหันความกริ้วจากเขาเสีย
19 เจ้าอย่ากระวนกระวายเพราะคนกระทำบาปและอย่ามีใจริษยาคนชั่วร้าย
20 เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับเสีย
21 บุตรชายของเราเอ๋ย จงยำเกรงพระเจ้าและพระราชาอย่าขัดพระทัยของทั้งสองพระองค์เลย
22 เพราะภัยพิบัติจากพระองค์ทั้งสองจะอุบัติขึ้นโดยพลันและผู้ใดจะทราบถึงความพินาศที่จะมาจากพระองค์ทั้งสอง
23 ข้อความเหล่านี้เป็นคำกล่าวของปราชญ์ด้วยการลำเอียงในการตัดสินนั้นไม่ดีเลย