7 พระเจ้าตรัสว่า “โอ คนอิสราเอลเอ๋ยแก่เราเจ้าไม่เป็นเหมือนคนเอธิโอเปียดอกหรือเรามิได้พาอิสราเอลขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์หรือและพาคนฟีลิสเตียมาจากคัฟโทร์และพาคนซีเรียมาจากคีร์หรือ
8 ดูเถิด พระเนตรของพระเจ้าจับอยู่ที่ ราชอาณาจักรอันบาปหนาและเราจะทำลายมันเสียจากพื้นโลกเว้นแต่เราจะไม่ทำลายพงศ์พันธุ์ยาโคบให้สิ้นเสียทีเดียว”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
9 “เพราะว่า นี่แน่ะ เราจะบัญชาและสั่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายอย่างกับสั่นตะแกรงแต่ไม่มีเม็ดในสักเม็ดเดียวที่ตกลงถึงดิน
10 คนบาปทั้งปวงในประชากรของเราจะตายด้วยดาบคือผู้ที่กล่าวว่า ‘ความชั่วจะตามไม่ทัน และจะไม่พบเรา’
11 “ในวันนั้น เราจะยกกระท่อมของดาวิดที่ล้มลงแล้วนั้น ตั้งขึ้นใหม่และซ่อมช่องชำรุดต่างๆเสียและยกที่ปรักหักพังขึ้นและสร้างเสียใหม่อย่างในสมัยโบราณกาล
12 เพื่อเขาจะได้ยึดกรรมสิทธิ์คนที่เหลืออยู่ของเอโดมและประชาชาติทั้งสิ้นซึ่งเขาเรียกด้วยนามของเรา”พระเจ้าผู้ทรงกระทำเช่นนี้ตรัสดังนี้แหละ
13 พระเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด วันเวลาก็มาถึงเมื่อคนที่ไถจะทันคนที่เกี่ยวและคนที่ย่ำผลองุ่นจะทันคนที่หว่านเมล็ดองุ่นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขาเนินเขาทั้งสิ้นจะละลายไป