17 Khi ấy dân I-sơ-ra-ên đã hát bài ca nầy:“Giếng ơi! Hãy trào tuôn nước uống;Nào chúng ta hãy luôn hát mừng ngươi.
18 Ðó là giếng các vị lãnh đạo đã khơi,Ðó là giếng các nhà quyền quý trong dân đào sẵn,Bằng mệnh lệnh của người cầm cây phủ việt, Bằng lệnh truyền của người cầm trượng chỉ huy. ”Từ đồng hoang họ di chuyển đến Mát-ta-na;
19 từ Mát-ta-na họ đến Na-ha-li-ên; từ Na-ha-li-ên họ đến Ba-mốt;
20 từ Ba-mốt họ đến một thung lũng nằm trong miền đồng quê của xứ Mô-áp, bên cạnh đỉnh Núi Pít-ga, nơi có thể nhìn thấy cả một vùng đồng hoang trơ trụi.
21 Bấy giờ I-sơ-ra-ên sai các sứ giả đến gặp Vua Si-hôn của dân A-mô-ri và nói,
22 “Xin ngài cho phép chúng tôi đi ngang qua lãnh thổ của ngài. Chúng tôi sẽ không băng ngang qua các đồng ruộng hay các vườn nho, và cũng không uống nước ở giếng nào. Chúng tôi chỉ xin được phép cứ theo Ðại Lộ Hoàng Gia mà đi cho đến khi qua khỏi lãnh thổ của ngài.”
23 Nhưng Si-hôn không cho phép dân I-sơ-ra-ên đi ngang qua lãnh thổ của ông. Si-hôn triệu tập toàn thể quân dân của ông và kéo ra đón đánh dân I-sơ-ra-ên trong đồng hoang. Ông kéo quân đến Gia-ha và tấn công dân I-sơ-ra-ên tại đó.