1 EN toe Dawid in sy huis gewoon het, sê Dawid aan die profeet Natan: Kyk, ék woon in ’n huis van sederhout, maar die verbondsark van die Here onder tentdoeke.
2 Toe sê Natan vir Dawid: Doen alles wat in u hart is, want God is met u.
3 Maar in dieselfde nag kom die woord van God tot Natan en sê:
4 Gaan sê vir Dawid, my kneg: So spreek die Here: Jý mag nie vir My die huis bou om in te woon nie.
5 Ek het tog in geen huis gewoon van die dag af dat Ek Israel laat optrek het tot vandag toe nie, maar Ek het gekom van tent tot tent, en van tabernakel tot tabernakel.
6 Oral waar Ek rondgetrek het onder die hele Israel, het Ek ooit ’n woord gespreek met een van die Rigters van Israel wat Ek aangestel het om my volk op te pas, en gesê: Waarom bou julle nie vir My ’n huis van sederhout nie?
7 So moet jy dan nou aan my kneg Dawid sê: So spreek die Here van die leërskare: Ek self het jou geneem uit die weiveld, agter die skape weg, om ’n vors te wees oor my volk Israel.