13 En as hy hom in ’n stad terugtrek, moet die hele Israel toue aanbring na daardie stad, en ons sal dit wegsleep na die spruit totdat daar selfs geen klippie meer te vinde is nie.
14 Toe sê Absalom en al die manne van Israel: Die raad van Húsai, die Arkiet, is beter as die raad van Agitófel. Maar die Here het dit beskik om die goeie raad van Agitófel te verydel, sodat die Here die onheil oor Absalom kon bring.
15 En Húsai het aan Sadok en Ábjatar, die priesters, gesê: So en so het Agitófel Absalom en die oudstes van Israel aangeraai, maar so en so het ek aangeraai.
16 Stuur dan nou gou, en laat Dawid weet: Vernag nie by die woestyndriwwe nie, maar trek sekerlik deur; anders word die koning en al die mense wat by hom is, vernietig.
17 Intussen het Jónatan en Ahímaäs by die fontein Rogel gestaan, terwyl ’n diensmeisie gaan om vir hulle berig te bring; hulle moes dan weer gaan en dit aan koning Dawid oorbring. Want hulle moes hulle nie laat sien deur in die stad in te gaan nie.
18 Maar ’n seun het hulle gesien en dit aan Absalom meegedeel. Toe gaan hulle twee haastig weg en kom by die huis van ’n man in Bahúrim wat ’n put op sy erf gehad het, en hulle het daarin afgesak.
19 En die vrou het ’n doek geneem en dit bo-oor die put oopgetrek en graankorrels daarop uitgestrooi, sodat ’n mens niks kon merk nie.