22 Hoor! ’n Gerug. Daar kom dit, en wel ’n groot geraas uit die Noordland, om die stede van Juda ’n woesteny te maak, ’n lêplek van jakkalse.
23 Ek weet, o Here, dat aan die mens sy weg nie toebehoort nie; nie aan ’n man om te loop en sy voetstappe te rig nie.
24 Tugtig my, Here, maar met mate; nie in u toorn, dat U my nie te klein maak nie.
25 Stort u grimmigheid uit oor die nasies wat U nie ken nie, en oor die geslagte wat u Naam nie aanroep nie; want hulle het Jakob opgeëet, ja, hulle het hom opgeëet en hom verteer en sy woning verwoes.