2 Die mense sal die bene oral gooi, oral waar die son en die maan en al die sterre skyn. Die son en die maan en die sterre was hulle gode. Hulle was lief vir daardie gode en hulle het die gode gedien. Hulle het vir die gode gevra om hulle te help en hulle het voor die gode gebuig. Niemand sal die bene bymekaarmaak en begrawe nie, die bene sal soos mis op die grond wees.
3 Party van hierdie slegte mense wat Ek na ander plekke gejaag het, lewe nog, maar hulle sal wens hulle is ook dood.”Dit sê die Here wat oor alles regeer.
4 Die Here het gesê: “Jeremia, jy moet vir die mense van Jerusalem sê: Die Here sê: Wanneer mense geval het, dan staan hulle weer op, wanneer hulle van ’n pad afgeloop het, dan draai hulle om en kom weer terug.
5 Hoekom hou hierdie mense van Jerusalem aan om van die regte pad af te loop? Hulle hou aan om afgode te dien wat niks beteken nie, hulle wil nie terugkom na My toe nie.
6 Ek het goed geluister na wat hierdie mense sê. Hulle sê nie wat hulle moet sê nie. Niemand is jammer oor die verkeerde dinge wat hy doen nie. Niemand sê: ‘Wat het ek gedoen?’ nie. Elkeen loop op sy eie verkeerde pad, soos ’n perd wat reguit vorentoe hardloop na ’n oorlog toe.
7 Die ooievaars, die duiwe, die swaeltjies en die kraanvoëls weet wanneer om terug te kom en wanneer om te gaan, maar my volk weet nie wat Ek wil hê hulle moet doen nie.
8 Hulle sê hulle het wysheid en hulle weet wat Ek wil hê, maar die mense wat moet skryf wat Ek wil hê, het leuens geskryf.