4 Die Here het gesê: “Jeremia, jy moet vir die mense van Jerusalem sê: Die Here sê: Wanneer mense geval het, dan staan hulle weer op, wanneer hulle van ’n pad afgeloop het, dan draai hulle om en kom weer terug.
5 Hoekom hou hierdie mense van Jerusalem aan om van die regte pad af te loop? Hulle hou aan om afgode te dien wat niks beteken nie, hulle wil nie terugkom na My toe nie.
6 Ek het goed geluister na wat hierdie mense sê. Hulle sê nie wat hulle moet sê nie. Niemand is jammer oor die verkeerde dinge wat hy doen nie. Niemand sê: ‘Wat het ek gedoen?’ nie. Elkeen loop op sy eie verkeerde pad, soos ’n perd wat reguit vorentoe hardloop na ’n oorlog toe.
7 Die ooievaars, die duiwe, die swaeltjies en die kraanvoëls weet wanneer om terug te kom en wanneer om te gaan, maar my volk weet nie wat Ek wil hê hulle moet doen nie.
8 Hulle sê hulle het wysheid en hulle weet wat Ek wil hê, maar die mense wat moet skryf wat Ek wil hê, het leuens geskryf.
9 Die mense wat dink hulle het wysheid, bly nou stil, hulle weet nie wat hulle moet sê nie. Dit is omdat hulle nie geluister het na wat Ek sê nie, en daarom het hulle ook nie wysheid nie.”
10 “Omdat dit so is, sal Ek hulle vroue vir ander mense gee en sal Ek ander mense bring om hulle grond te vat, want almal, klein en groot, wil ryk word van ander mense se goed, en die profete en priesters bedrieg my volk.