1 Wat sou my besoek julle help as dit net hartseer en trane sou veroorsaak in plaas van vreugde?
2 As my besoek julle net sou omkrap, wie sou my dan kon opbeur? Net julle! En dit sou nooit as te nimmer werk nie. Om van mense wat kwaad is te verwag om die een wat hulle omgekrap het te troos, is onmoontlik.
3 Daarom het ek besluit om maar liewer ’n brief aan julle te skryf. Dit was die veiligste keuse. Op dié manier kon ek ten minste sorg dat ek nie deurloop onder julle klomp wie se plig dit eintlik is om my op te beur nie. In elk geval: ek is seker dat julle almal ook gelukkig is wanneer ek gelukkig is. En my keuse om aan julle te skryf eerder as om julle te kom besoek, maak my gelukkig.
4 Moenie vir ’n enkele oomblik dink dat dit vir my maklik was om my vorige brief aan julle te skryf nie. My hart was regtig baie seer toe ek dit gedoen het. Onder baie pyn en trane het ek daardie brief na julle toe gestuur. Natuurlik wou ek julle nie omkrap nie. Julle moes juis in my brief agterkom hoe lief ek julle almal het.
5 Ek moet ook met julle praat oor daardie man wat al die ongelukkigheid in julle kerk veroorsaak het. Hy het my voor almal beledig toe ek laas by julle was. Gelukkig het dit my nie omgekrap nie. Ek weet egter dat dit julle almal ontstel het - wel, ten minste die meeste van julle. Maar moenie julle verder bekommer nie.
6 Dié man het al klaar sy straf ontvang. Julle het hom mos kwaai oor sy optrede aangespreek.