19 en as gevolg van die grootheid wat Hy aan hom gegee het, het al die volke, nasies en tale gebewe en hom gevrees; wie hy wou, het hy gedood en wie hy wou, het hy laat lewe en wie hy wou, het hy verhoog en wie hy wou, het hy verneder,
20 maar toe sy binneste opgelig was en sy trots vermeerder het, is hy van sy koninklike troon afgestoot en die lof en eer het van hom weggegaan.
21 Hy is weggedryf van mense af en sy hart het soos dié van die diere geword en hy het saam met die wilde donkies gebly; hulle het hom gras laat eet soos ’n jong bul en sy liggaam was nat met die dou van die hemel totdat sy hare gegroei het soos ’n arend se vere en sy naels soos voëlkloue totdat hy verstaan het dat die Allerhoogste God in die koninkryk van die mens heers en Hy dit gee aan wie Hy wil en hom daaroor aanstel,Yir 51:9
22 maar u, sy seun, o Belshatzar, het uself nie verneder nie, alhoewel u al hierdie dinge weet,
23 maar u het uself opgelig teen die Meester van die hemel en die voorwerpe van Sy huis het hulle voor u gebring en u en u prinse, u vroue en u byvroue het wyn daaruit gedrink en u het die gode van silwer, goud, koper, yster, hout en klip geprys, wat nie sien of hoor of weet nie en die God in Wie se hand u asem en u lewenshandel is, Hom het u nie opgelig of vereer nie.
24 Toe is die palm van die hand uit Sy Teenwoordigheid uitgestuur en hierdie skrif is geskrywe.
25 Dit is die skrif wat geskrywe is: M’ne, m’ne. T’kel ufarsín (Ar. stam = P’res).