4 Toe het die ministers en die ‘beskermers van die ryk’ ’n rede gesoek om ’n klag teen Dani’el te vind met betrekking tot die regering, maar hulle kon geen grond vir ’n aanklag of verkeerde handeling vind nie omdat hy getrou was aan sy God en ook kon hulle geen skuld of aanklag teen hom vind nie.
5 Toe het die manne gesê: “Ons sal teen hierdie Dani’el geen enkele grond vir ’n aanklag vind nie, tensy ons dit teen hom vind op grond van die wet van sy God.
6 Toe het hierdie ministers en ‘beskermers van die ryk’ voor die koning gekom en vir hom gesê: “Koning Daryavesh, leef vir ewig!
7 Al die ministers van die koninkryk, die prinse, die ‘beskermers van die ryk’ en die raadsmanne het beraadslaag dat die koning ’n koninklike verordening en ’n vaste verbod moet uitvaardig dat elkeen wat gedurende dertig dae ’n versoek rig aan enige god of mens behalwe aan u, o koning, in die leeukuil gegooi sal word.
8 Stel nou hierdie verbod vas, o koning en laat dit op skrif gestel word dat dit nie verander kan word nie, volgens die wet van die Mede en die Perse, wat nie verander kan word nie.”
9 Toe het koning Daryavesh die skrywe onderteken en die bevel uitgevaardig.
10 Toe Dani’el verneem dat die bevel geskryf is, het hy in sy huis ingegaan en die vensters in sy kamer was oop in die rigting van Yerushalayim. Hy het drie maal op ’n dag op sy knieë gegaan en gebid en dank uitgespreek voor sy God, net soos hy tevore gedoen het.