14 Terwyl die hele vergadering van Israel voor hom gestaan het, het die koning hom na hulle toe gedraai en hulle geseën.
15 Hy het gesê: “Loof die Here, die God van Israel wat met sy mond beloftes gemaak het en met sy hand dit aan my pa, Dawid, vervul het deur te sê:
16 ‘Vandat Ek my volk Israel uit Egipte gebring het, het Ek nie onder die stamme van Israel ’n stad gekies waar ’n tempel tot eer van my Naam gebou sou word nie. Maar Ek het wel Dawid gekies as koning oor my volk.’
17 “My pa, Dawid, wou hierdie tempel tot eer van die Naam van die Here, die God van Israel bou,
18 maar die Here het vir hom gesê: ‘Dis goed dat jy beplan om ’n tempel tot eer van my Naam te bou,
19 maar jy is nie die een wat dit sal bou nie. Jou eie seun wat jy sal verwek, hý is die een wat dit sal doen.’
20 “Nou het die Here gedoen wat Hy belowe het, want ek het volgens die belofte van die Here in my pa se plek koning van Israel geword. Ek het hierdie tempel tot eer van die Naam van die Here, die God van Israel gebou.