1 ’n Moeilikheidmaker met die naam Seba seun van Bikri, ’n Benjaminiet, was ook daar. Hy het op die ramshoring geblaas en gesê: “Ons het niks te doen met Dawid nie. Ons wil geen aandeel hê in hierdie seun van Isai nie. Komaan, manne van Israel, laat ons almal huis toe gaan!”
2 Toe het al die manne van Israel Dawid verlaat en vir Seba gevolg. Maar die manskappe van Juda het getrou gebly aan hulle koning en hom van die Jordaanrivier af na Jerusalem toe begelei.
3 Toe die koning by sy paleis in Jerusalem aankom, beveel hy dat die tien byvroue wat hy agtergelaat het om die paleis te versorg, in afsondering geplaas moes word. Hy het hulle versorg, maar hy het nooit weer by hulle geslaap nie. Tot die dag van hulle dood was hulle afgesonder en het soos weduwees gelewe.
4 Daarna het Dawid vir Amasa beveel: “Roep die manskappe van Juda binne drie dae op. Kom dan en meld hier aan.”