4 Moses het toe twee plat klippe soos die eerstes gereed gekry. Hy het vroeg die oggend opgestaan en teen die berg begin uitklim, soos die Here vir hom gesê het. Hy het die twee plat klippe in sy hande gedra.
5 Die Here kom toe in ’n wolk af, gaan staan by Moses en roep hardop sy eie Naam, “die Here”, uit.
6 Terwyl Hy by Moses verbybeweeg, het Hy uitgeroep: “Ek is die Here. Ek is ’n God wat barmhartig en genadig is. Ek het geduld met mense. Ek is lojaal. Ek bly getrou.
7 Ek bly vol liefde oor al die geslagte. Ek vergeef alles wat hulle verkeerd gedoen het. Ek laat sonde egter nie sommer verbygaan nie. Ek straf selfs die kinders tot in die derde en vierde geslag daarna vir die sonde wat hulle voorouers gedoen het.”
8 Moses het diep vooroor gebuig en begin bid.
9 Hy het gesê: “As ek dan regtig u goedkeuring geniet, Here, trek dan verder saam met ons. Dit is wel ’n eiesinnige volk hierdie, maar vergeef ons tog ons sonde en ons oortredings. Aanvaar ons tog as u eiendom.”
10 Die Here sê toe: “Goed, Ek sluit met julle ’n ooreenkoms. Ek sal voor die hele volk wonderlike dinge laat gebeur wat nog nêrens op aarde of voor enige volk gebeur het nie. Al die volke sal sien wat die Here kan doen. Ek sal wonderlike dinge met julle laat gebeur.