27 Добро е за човека да носи ярем в младостта си.
28 Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го е наложил.
29 Нека сложи устата си в пръстта – може би има надежда.
30 Нека подаде бузата си на онзи, който го бие, нека се насити с позор.
31 Защото Господ не отхвърля завинаги,
32 а като е наскърбил, пак се смилява според многото Си милости.
33 Защото не от сърце Той наскърбява и огорчава човешките синове.