27 Kay ang kasulatan nag-ingon, “Himoon sa Dios ang tanang butang nga iyang tumbanan.” Hinuon, klaro kaayo nga niini wala mahilakip ang Dios nga nagbuhat aron ang tanang butang mahimong tumbanan ni Cristo.
28 Apan sa dihang ang tanang butang nailalom na sa pagmando ni Cristo, siya mismo, ang Anak, magpailalom sa paghari sa Dios. Ang Dios maoy nagbuhat aron ang tanan mailalom sa pagmando ni Cristo. Si Cristo nagpailalom sa pagmando sa Dios aron ang Dios maoy maghari sa tanan sa hingpit gayod.
29 Karon, unsa na may dangatan niadtong mga tawo nga gibunyagan alang sa mga patay? Unsa may ilang mahimo? Kon tinuod ang giingon nila nga dili banhawon ang mga patay, ngano man nga gibunyagan sila alang sa mga patay?
30 Ug bahin kanamo—nganong sagubangon man namo kanunay ang mga katalagman?
31 Mga igsoon, sa matag adlaw giatubang ko ang kamatayon. Ang garbo ko kaninyo diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo nakaaghat kanako pagbutyag niini.
32 Kon ang pagpakig-away batok sa “bangis nga mga mananap” dinhi sa Efeso tungod lamang sa tawhanong tuyo, unsa may akong makuha? Kon dili banhawon ang mga patay, nan, matod pa sa panultihon, “Mangaon ug manginom kita kay ugma mangamatay man kita.”
33 Ayaw kamo patunto. “Ang daotang mga kauban makadaot sa maayong pamatasan.”