28 “Karon, unsa may inyong hunahuna? Dihay tawo nga may duha ka anak nga lalaki. Miadto siya sa magulang ug iyang giingnan, ‘Dong, trabaho karong adlawa didto sa parasan.’
29 Mitubag siya, ‘Dili ko motrabaho.’ Apan nausab ang iyang hunahuna ug miadto siya sa parasan.
30 Unya ang amahan miadto sa manghod ug mao gihapon ang iyang giingon kaniya. ‘Oo, moadto ako,’ mitubag siya. Apan wala siya moadto.
31 Kinsa man sa duha ang mituman sa buot ipabuhat sa amahan?”Sila mitubag, “Ang magulang.”Unya si Jesus miingon, “Sultihan ko kamo nga ang mga kobrador sa buhis ug ang mga daotang babaye una pang makadawat sa panalangin sa paghari sa Dios kay kaninyo.
32 Kay mianhi kaninyo si Juan nga Magbubunyag aron pagtudlo sa matarong nga pagkinabuhi apan wala kamo motuo kaniya. Ang mga kobrador sa buhis ug ang mga daotang babaye hinuon maoy mituo kaniya. Apan kamo, bisag nakakita na mo niini, wala gihapon maghinulsol o motuo kaniya.”
33 Si Jesus miingon, “Pamati kamo ug laing sambingay. May usa ka tawo nga yutaan nga nagtanom ug mga paras. Gikoral niya kini ug nagkalot siyag lungag nga giukanan sa ubas ug nagtukod siyag pasilonganan sa guwardiya. Unya gipasaopan niya ang iyang parasan ug milangyaw siya.
34 Sa tingpamupo na sa ubas, gipadala niya ang iyang mga ulipon ngadto sa mga saop aron pagkuha sa iyang bahin.