15 Si Jesus mitubag, “Naghunahuna ba diay kamo nga magsubo ang mga dinapit sa kombira sa kasal samtang ang pamanhonon uban pa kanila? Dili gayod! Apan moabot ang panahon nga ang pamanhonon kuhaon gikan kanila ug magpuasa na unya sila.
16 “Walay mogamit ug bag-ong panapton aron itapak sa daang bisti kay ang bag-ong panapton mokulo man ug modako hinuon ang gisi niini.
17 Ug walay tawo nga mogamit ug daang sudlanan nga panit aron sudlan sa bag-ong bino. Kay kon himoon niya kini, mabusbos ang sudlanan ug unya mausik ang bino ug madaot ang sudlanan. Apan ang bag-ong bino isulod hinuon sa mga sudlanan nga bag-o aron dili madaot ang bino ug ang mga sudlanan.”
18 Samtang nagsulti si Jesus niini, miduol kaniya ang usa ka opisyal, miluhod sa iyang atubangan ug miingon, “Bag-o pa lang namatay ang akong anak nga babaye. Apan adtoa ug hikapa siya ug mabuhi siya.”
19 Busa mitindog si Jesus ug misunod kaniya ug mikuyog ang iyang mga tinun-an.
20-21 Unya usa ka babaye nga nag-antos tungod sa iyang pagsigig dugo sulod na sa napulog-duha ka tuig miduol sa luyo ni Jesus ug miingon sa iyang kaugalingon, “Kon makahikap lang ako sa bisti ni Jesus, siguradong mamaayo ako.” Unya gihikap niya ang sidsid sa bisti ni Jesus.
22 Milingi si Jesus ug nakita niya ang babaye ug miingon siya, “Ayaw kabalaka, anak! Ang imong pagsalig maoy nakaayo kanimo.” Ug dihadiha dayon naayo ang babaye.