14 “Apan ako ug ang akong katawhan wala gayoy ikahatag kanimo tungod kay gikan man kanimo ang tanang butang ug nag-uli lamang kami sa butang nga imo ra usab.
15 Mga dumuduong lamang kami sa imong atubangan sama sa among katigulangan. Ang kinabuhi namo dinhi sa yuta sama sa anino nga lumalabay lamang.
16 O Ginoo nga among Dios, kining daghang butang nga giandam namo aron magamit pagtukod sa imong Templo alang sa balaan mong ngalan naggikan kanimo ug imo kining tanan.
17 Nasayod ako, Dios ko, nga ikaw nagsusi sa kasingkasing sa tawo ug nga gikahimut-an mo kadtong nagbuhat sa matarong. Uban sa putli nga kasingkasing gihalad ko kining tanan ug gikalipay ko nga nakita ang imong katawhan nga ania karon ug nga sa kinasingkasing ug uban sa kalipay mihatag sa ilang mga halad kanimo.
18 O Ginoo nga Dios, ang Dios ni Abraham, ni Isaac ug ni Jacob nga among mga katigulangan, himoa nga magpabilin ang maong tinguha diha sa kasingkasing sa imong katawhan ug tabangi sila sa paghigugma kanimo.
19 Ug tabangi ang akong anak nga si Solomon sa pagtuman sa imong mga sugo, gimbut-an ug mga tulomanon ug tukoron niya ang Templo nga akong gipangandaman.”
20 Unya miingon si David sa tibuok nga tigom, “Dayga ninyo ang Ginoo nga inyong Dios.” Ug ang tanan nagdayeg sa Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan. Miduko sila ug misimba sa Ginoo ug miyukbo sa hari.