7 Wala nako paulana sa dihang tulo pa ka bulan una pa moabot ang ting-ani. Nagpadala akog ulan sa usa ka siyudad apan wala sa laing siyudad. May ulan sa usa ka uma apan sa lain, wala.
8 Nangaluya tungod sa kauhaw ang mga lumolupyo sa duha o tulo ka siyudad. Nangadto sila sa silingang siyudad aron pagpangitag tubig apan walay igong mainom. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako.
9 “Gipadad-an kog sakit ang inyong mga tanom. Gikaon sa dulon ang inyong mga tanaman ug kaparasan ingon man ang inyong mga igera ug mga olibo. Apan wala kamo mobalik kanako.
10 “Nagpadala akog kamatay sama sa akong gibuhat didto sa Ehipto. Gipamatay ko ang inyong mga batan-ong lalaki sa panggubatan ingon man ang inyong mga kabayo. Gipasimhot ko kaninyo ang kabaho sa inyong kampo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako.
11 “Gilaglag ko ang pipila kaninyo sama sa paglaglag ko sa Sodoma ug Gomora. Sama kamo sa nagdilaab nga lipak nga gikuha gikan sa kalayo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako,” nag-ingon ang Ginoo.
12 “Busa katawhan sa Israel, silotan ko gayod kamo. Ug kay himoon ko man gayod kini, pangandam sa pag-atubang sa inyong Dios.”
13 Ang Dios maoy naghimo sa kabukiran ug sa hangin,ug nagpadayag sa iyang mga hunahuna ngadto sa tawo;gihimo niya nga gabii ang adlawug siya ang nagmando sa tibuok kalibotan.Siya mao ang Ginoo, ang Dios nga Labing Gamhanan!