1 Sa ikaduhang tuig sa paghari ni Nabucodonosor, nagdamgo siya sa makadaghan. Nahasol siya ug dili makatulog.
2 Unya gipatawag sa hari ang mga salamangkero, ang may mga anting-anting, ang mga diwatahan ug ang mga maalamong taga-Babilonia aron paghubad sa iyang damgo. Busa miatubang sila sa hari.
3 Ug gisuginlan sila sa hari, “May damgo ako nga wala ko hisabti ang kahulogan busa nahasol ako.”
4 Mitubag sila sa hari sa pinulongang Aramaico, “Kamahalan, hatagan ka untag taas nga kinabuhi! Tug-ani kami sa imong damgo ug amo kining hubaron.”
5 Mitubag ang hari, “Timan-i ninyo kini: kon dili kamo makatug-an kanako sa akong damgo ug makahubad niini, ipaputolputol ko kamo ug ipaguba ko ang inyong mga balay.
6 Apan kon makatug-an kamo sa akong damgo ug makahubad niini, hatagan ko kamog mga gasa ug mga ganti ug pasidunggan ko kamo pag-ayo. Busa itug-an ninyo ug hubara ang akong damgo.”
7 Miingon sila pag-usab, “Suginli lang kami sa imong damgo ug tug-anan ka namo sa kahulogan niini.”