41 Kon buhaton mo kini, makalingkawas ka sa imong panumpa ug kon moadto ka sa akong panimalay ug mobalibad sila kanimo, makalingkawas ka usab.’
42 “Sa pag-abot ko sa atabay karong adlawa, nag-ampo ako, ‘Ginoo, Dios sa akong agalon nga si Abraham, palamposa intawon ang akong tuyo.
43 Samtang nagbarog ako duol sa atabay, ang dalaga nga moanhi aron pagkalos ug tubig, ingnon ko nga paimnon akog tubig sa iyang tibod.
44 Kon siya moingon nga hala inom ug paimnon ko usab ang imong mga kamelyo, siya na unta ang gipili sa Ginoo aron maasawa sa anak sa akong agalon.’
45 Wala pa gani ako makahuman sa hilom kong pag-ampo, miabot si Rebecca nga nagpas-ag tibod ug milugsong ngadto sa atabay aron pagkalos. Giingnan ko siya, ‘Paimna intawon ako.’
46 Gidali niya pagkuha ang tibod gikan sa iyang abaga ug giingnan ako, ‘Sigi inom. Paimnon ko usab ang imong mga kamelyo.’ Busa miinom ako ug gipainom niya ang mga kamelyo.
47 Gipangutana ko siya, ‘Kinsa may imong amahan?’ Mitubag siya, ‘Anak ako ni Betuel nga anak ni Nahor ug ni Milca.’ Unya gitaod ko ang singsing sa iyang ilong ug gisul-oban kog mga pulseras ang iyang mga bukton.