45 Wala pa gani ako makahuman sa hilom kong pag-ampo, miabot si Rebecca nga nagpas-ag tibod ug milugsong ngadto sa atabay aron pagkalos. Giingnan ko siya, ‘Paimna intawon ako.’
46 Gidali niya pagkuha ang tibod gikan sa iyang abaga ug giingnan ako, ‘Sigi inom. Paimnon ko usab ang imong mga kamelyo.’ Busa miinom ako ug gipainom niya ang mga kamelyo.
47 Gipangutana ko siya, ‘Kinsa may imong amahan?’ Mitubag siya, ‘Anak ako ni Betuel nga anak ni Nahor ug ni Milca.’ Unya gitaod ko ang singsing sa iyang ilong ug gisul-oban kog mga pulseras ang iyang mga bukton.
48 Miyukbo ako ug gisimba ko ug gidayeg ang Ginoo, ang Dios sa akong agalon nga si Abraham. Siya nagtultol kanako sa igsoon sa akong agalon aron ang iyang anak maasawa sa anak sa akong agalon.
49 Karon sultihi ako kon dawaton ba ninyo ang hangyo sa akong agalon o dili ba kay ako nay mag-igo sa akong buhaton.”
50 Si Laban ug si Betuel mitubag, “Kay kining butanga gikan man sa Ginoo, dili kami maoy maghukom niini.
51 Ania si Rebecca. Dad-a siya ug lakat na. Himoa siyang asawa sa anak sa imong agalon, sumala sa gisulti sa Ginoo.”