32 Nangutana si Isaac kang Esau, “Kinsa ka man?”Si Esau mitubag, “Ako si Esau, ang imong anak nga magulang.”
33 Nangurog ang tibuok lawas ni Isaac ug nangutana siya, “Kinsa man diay kadtong nangayam ug midalit kanakog sud-an ganiha? Bag-o pa lang akong nakakaon sa pag-abot mo. Gikahatag ko na kaniya ang akong panalangin ug dili na gayod kini mabakwi.”
34 Pagkadungog ni Esau niini, mihilak siyag kusog ug midanguyngoy nga nag-ingon. “Tay, panalangini usab intawon ako!”
35 Si Isaac mitubag, “Mianhi ang imong igsoon ug gilimbongan niya ako. Giilog niya ang imong panalangin.”
36 Miingon si Esau, “Ikaduha na kining higayon nga gitikasan niya ako. Angay gayod diay siyang nganlag Jacob. Giilog niya ang mga katungod ko sa pagkamagulang ug karon iya na usab nga giilog kanako ang akong panalangin. Wala ka na ba diay panalangin nga nahibilin alang kanako?”
37 Si Isaac mitubag kang Esau, “Gihimo ko na siya nga imong agalon ug gihimo ko usab ang tanan niyang paryenti nga iyang mga sulugoon. Gikahatag ko na kaniya ang trigo ug bino. Busa unsa pa may mahimo ko kanimo, anak?”
38 Apan nagpakiluoy si Esau sa iyang amahan ug miingon, “Tay, mao ra ba kadtoy imong panalangin? Intawon panalangini usab ako.” Unya mihilak siyag kusog.