34 Apan didto tagoi ni Raquel ang mga diosdios sa ilalom sa muntora sa kamelyo ug iya kining gilingkoran. Gisusi ni Laban ang tibuok tolda apan wala niya kini hikaplagi.
35 Miingon si Raquel sa iyang amahan, “Ayaw ug kasuko kanako nga dili ako makatindog sa imong atubangan kay giregla ako.” Mipadayon si Laban sa pagpangita apan wala gayod niya hikaplagi ang iyang mga diosdios.
36 Unya si Jacob wala na makapugong sa iyang kaugalingon ug masuk-anon nga miingon kang Laban, “Unsa may akong sala kanimo nga imo man akong gigukod?
37 Karon nga nasusi mo na ang tanan kong kabtangan, unsa may nakaplagan mo nga imoha? Kon aduna dad-a diri sa gawas aron nga ang imo ug akong mga tawo makakita ug silay mohukom kinsa kanato ang husto.
38 Nitipon ako kanimo sa 20 ka tuig ug wala gayod mahitabo nga wala manganak ang imong mga kanding ug mga karnero apan wala gayod ako makakaon ug karne sa laking karnero nga imoha.
39 Kon may karnero nga gitukob sa ihalas nga mga mananap, wala ko kini dad-a kanimo aron ipakita nga ang nahitabo dili akong sayop kondili giilisan ko ang karnero. Gipabayran mo kanako ang gikawat nga karnero panahon sa adlaw o sa gabii.
40 Sa daghang higayon giantos ko ang kainit sa adlaw ug ang katugnaw sa gabii ug wala akoy maayong kinatulgan.