2 Sa pagkakita ni Jacob kanila, miingon siya, “Mga sundalo kini sa Dios.” Busa ginganlan niyag Mahanaim ang maong dapit.
3 Nagsugo si Jacob ug mga tawo sa pag-una kaniya ngadto sa iyang igsoon nga si Esau didto sa Seir sa nasod sa Edomea.
4 Gisugo niya sila nga sultihan si Esau niini: “Si Jacob, ang imong sulugoon, didto mipuyo tipon kang Laban ug karon pa lamang mopauli.
5 Aduna na siyay daghang baka, asno, karnero, kanding ug mga ulipon. Gipasugoan ka niya aron pagsugilon kanimo niini basin na lag mahimuot ka kaniya.”
6 Sa nahibalik na ang mga sinugo ni Jacob, miingon sila, “Didto na kami sa imong igsoon nga si Esau ug nagpaingon na siya nganhi aron pagtagbo kanimo. May kuyog siyang 400 ka tawo.”
7 Nahadlok ug nabalaka pag-ayo si Jacob. Busa gibahin niya sa duha ka panon ang iyang mga tawo ingon man ang iyang mga karnero, kanding, baka ug mga kamelyo.
8 Naghunahuna siya nga kon ugaling atakihon ni Esau ang unang pundok, makahimo pag-ikyas ang ikaduha.