6 Ang Ginoo nga Labing Gamhanan miingon sa mga pari, “Ang anak nagtahod sa iyang amahan ug ang ulipon nagtahod sa iyang agalon. Ako inyong amahan apan nganong wala man ako ninyo tahora? Inyo akong agalon apan nganong wala man ako ninyo sunda? Gipasipalahan ako ninyo apan nangutana gihapon kamo, ‘Giunsa ka man namo sa pagpasipala?’
7 Pinaagi sa inyong paghalad ug hugaw nga pagkaon diha sa akong halaran. Ug karon mangutana gihapon kamo, ‘Sa unsa bang paagiha nga wala kami motahod kanimo?’ Inyong gipasipad-an ang akong halaran!
8 Sa pagdala ninyog buta nga mananap aron ihalad kanako, naghunahuna ba kamo nga husto ang inyong gibuhat? Sa inyong paghalad ug piang o masakitong mananap, naghunahuna ba kamo nga husto ang inyong gibuhat? Sulayi ninyog hatag ang inyong gobernador ug halad nga sama niana kon malipay ba siya o hatagan ba kamo niyag pabor.”
9 Karon, kamong mga pari, sulayi ninyo paghangyo ang Dios nga kaluy-an kamo. Dili niya tubagon ang inyong pag-ampo ug inyo ra kanang sayop.
10 Ang Ginoo nga Labing Gamhanan nag-ingon, “Gusto ko nga sirhan ninyo ang mga pultahan sa Templo aron dili na kamo maghaling sa akong halaran ug kalayo nga walay kapuslanan. Wala akoy kalipay kaninyo ug dili ko dawaton ang inyong mga halad.
11 Gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini ang akong ngalan gipasidunggan sa kanasoran. Bisan diing dapita nagsunog silag insenso alang kanako ug naghimo ug putli nga halad.
12 Apan wala ako ninyo pasidunggi sa inyong pag-ingon nga hugaw ang akong halaran, ug ang pagkaon nga gihalad diha sa halaran giisip ninyo nga dili maayong kan-on.