1 Ang mga taga-Efraim nagtigom ug nanabok sa Suba sa Jordan ngadto sa Zafron ug giingnan nila si Jefta, “Nganong wala mo man kami pakuyoga sa inyong pagtabok aron sa pagpakig-away sa mga Amonihanon? Iapil ka namo pagsunog sa imong balay.”
2 Apan miingon si Jefta kanila, “Ang akong katawhan ug ang mga Amonihanon may gikabangian. Gitawag ko kamo apan wala kamo manumbaling.
3 Sa pagkasayod ko nga dili kamo motabang kanako sa pagpakiggubat kanila, nangahas ako pag-asdang sa mga Amonihanon ug ang Ginoo mihatag kanakog kadaogan. Karon, nganong nanganhi man kamo aron makig-away kanako?”
4 Unya gitigom ni Jefta ang tanang mga lumolupyo sa Gilead ug nakiggubat sila sa Efraim ug nabuntog nila kini. (Kay ang katawhan sa Efraim miingon man, “Kamong mga taga-Gilead nga namuyo sa Efraim ug Manases, namiya kamo sa Efraim!”)
5 Giilog sa mga taga-Gilead ang mga dapit diin mahimo nga tabokon ang Jordan aron dili na makatabok ang taga-Efraim. Kon may taga-Efraim nga mosulay paglayas ug mananghid nga motabok, ang mga tawo sa Gilead mangutana, “Taga-Efraim ka ba?” Kon moingon siya, “Dili,”
6 pasultihon nila siya ug “Shibbolet”. Apan kon moingon siya, “Sibbolet” kay dili man siya hustong makalitok niini, patyon nila siya sa tabokanan sa Suba sa Jordan. Niadtong panahona, 42,000 ka taga-Efraim ang napatay.