2 Busa giingnan ako sa hari, “Nganong subo man ang imong panagway nga dili ka man unta masakiton? Unsa may imong gikasub-an?”Nahadlok ako pag-ayo
3 ug gitubag ko ang hari, “Hatagan ka unta, O Kamahalan, ug taas nga kinabuhi! Nasubo ako kay ang siyudad diin gilubong ang akong katigulangan nagun-ob na ug nasunog ang mga ganghaan niini.”
4 Unya giingnan ako sa hari, “Unsay buot mong ihangyo kanako?”Busa nag-ampo ako sa Dios nga anaa sa langit.
5 Ug giingnan ko ang hari, “Kon mouyon ka, Kamahalan, ug kon maluoy ka kanako, tugoti ako sa pag-adto sa Juda, sa siyudad nga gilubngan sa akong katigulangan, aron ako kining tukoron pag-usab.”
6 Ug miingon ang hari (samtang diha sa tupad kaniya ang rayna), “Magdugay ka ba didto? Kanus-a ka man mobalik dinhi?” Unya miuyon ang hari nga mopauli ako sa Juda ug gisultihan ko siya kon kanus-a ako mobalik.
7 Ug gihangyo ko ang hari nga kon mahimo magsulat unta siya ngadto sa mga kadagkoan sa lalawigan sa tabok sa Suba sa Eufrates aron tugotan ako nila pag-agi paingon sa Juda.
8 Gihangyo ko usab ang hari nga sulatan usab niya si Asaf, ang magbalantay sa iyang lasang, aron hatagan ako niyag mga kahoy nga magamit ko alang sa ganghaan sa Templo, sa pagkoral sa siyudad ug pagtukod ug balay nga akong kapuy-an. Ug gitugot sa hari ang akong gihangyo kaniya kay nag-uban man ang Dios kanako.