1 Ang katawhan moingon,“Ngari kamo, mamalik kita sa Ginoo,kay gipasakitan kita niya apan iya kitang ayohon;gisamaran kita niya apan karon iyang bindahian.
2 Tapos sa duha ka adlaw buhion kita niya,ug bangonon kita niya sa ikatulo nga adlaw,ug mabuhi kita uban kaniya.
3 Ilhon nato ang Ginoo.Moanhi gayod siya kanato,sama nga moabot gayod ang kabuntagon;moanhi siya sama nga ulan,sa ulan panahon sa tingpugas nga mobisibis sa yuta.”
4 Ang Ginoo miingon,“Unsa may buhaton ko kanimo, O Efraim,ingon man kanimo, O Juda?Ang imong gugma kanako sama sa gabon sa buntag,ug sa yamog nga dali rang mahanaw.
5 Busa gipadala ko nganha kaninyo ang akong mga propetauban sa akong mensahe sa silot ug kalaglagan.Ang akong hukom klaro gayod kaayo.