4 Ang tawo nga nagahigugma, mapailubon, maayo sa iyang isigka-tawo, dili masinahon, dili hambogiro o garboso,
5 dili bastos, dili hakog, dili ulitan, dili madinumtanon,
6 dili malipay sa daotan kondili sa matarong,
7 sa kanunay mainantuson, sa kanunay may pagsalig ug paglaom, ug sa kanunay molahutay.
8 May kataposan ang mga pagsugilon sa pulong sa Dios, ug ang mga pagsulti sa mga pinulongan nga wala matun-i, ug ang kahibalo, apan ang gugma wala gayoy kataposan.
9 Kay ang mga butang nga atong nasayran ug ang atong pagpasabot sa pulong sa Dios dili pa gayod kompleto.
10 Apan kon moabot na ang adlaw nga mahingpit na ang tanan mawala na ang pagkadili-hingpit.