1-2 Aduna kuno kaninyoy nag-ingon nga ako, si Pablo, talawan kon anaa diha kaninyo, apan kon wala gani diha, ug nagasulat lang, isog. Apan nagahangyo ako kaninyo uban sa kalumo nga sama kang Cristo, nga dili ninyo ako pugson sa pagpakita sa akong kaisog kon moabot na ako diha. Kay may mga tawo diha nga nag-ingon nga ang among pagkinabuhi sama ra kuno sa mga tawo dinhi sa kalibotan. Kon mao gihapon kana ang ilang ikasulti sa akong pag-abot diha, ipakita ko gayod ang akong kaisog kanila.
3 Bisan tuod tawhanon kami, apan sa among pagpakiggira sa mga nagasupak sa kamatuoran, wala kami nagasalig sa among kaugalingon nga kusog,
4-5 kondili sa gahom sa Dios nga mao ang among hinagiban. Mao kana ang among gigamit sa pagpildi sa sayop nga mga katarungan sa mga tawo nga mapahitas-on ug dili motuo sa mga gitudlo sa Dios. Among gidaot bisan ang sayop nila nga mga katarungan nga sama sa lig-on nga paril nga nagababag kanila sa pagdawat sa kamatuoran. Gikabig namo ang ilang mga hunahuna sa pagtuman sa mga sugo ni Cristo.
6 Karon, kon makita namo nga nagatuman na gayod kamo sa hingpit, ang wala nagatuman silotan namo.
7 Hunahunaa ninyo pag-ayo. Kon may nagatuo nga siya iya ni Cristo, angay niyang hunahunaon nga kami iya usab ni Cristo.
8 Bisan morag sobra na ang akong pagpasigarbo bahin sa gahom nga gihatag kanako sa Ginoo, wala ako maulaw, kay kini nga gahom wala ko gamita aron sa pagdaot sa inyong pagtuo, kondili sa pagpalig-on niini.
9 Dili ko buot nga maghunahuna kamo nga gihulga ko kamo sa akong pagsulat kaninyo.