2 Kay nag-ingon ang Dios,“Sa husto nga panahon gipatalinghogan ko ikaw,ug sa panahon sa kaluwasan gitabangan ko ikaw.”Busa paminaw kamo! Karon gayod ang husto nga panahon nga luwason kita sa Dios.
3 Wala kami nagabuhat sa bisan unsa nga mahimong hinungdan sa pagkapandol sa mga tawo, aron dili ikasaway ang among pag-alagad sa Dios.
4 Sa tanan namong gibuhat gipakita namo nga kami mga alagad gayod sa Dios. Bisan labihan kalisod ang among mga nasinati, giantos gayod namo.
5 Gilatos kami, gipriso ug gipasipad-an sa mga tawo. Usahay hilabihan gayod ang among paghago ug usahay wala kamiy tulog ug kaon.
6 Gipamatud-an usab namo ngadto sa mga tawo nga tinuod kami nga mga alagad sa Dios pinaagi sa among hinlo nga pagkinabuhi ug pinaagi sa among kaalam. Nahimo kaming mainantuson ug maayo sa among isigka-tawo. Nasayran usab sa mga tawo nga ang Espiritu Santo mao ang nagatultol kanamo, ug ang among paghigugma sa among isigka-tawo kinasingkasing gayod.
7 Wala kamiy lain nga ginawali kondili ang kamatuoran, ug gitabangan kami sa Dios pinaagi sa iyang gahom. Ang among pagkamatarong mao ang among hinagiban sa pag-asdang sa among mga kaaway ug pagpanalipod sa among kaugalingon.
8 Isip mga alagad sa Dios, usahay dayegon kami sa mga tawo ug usahay insultohon. May mga tawo nga nagsulti ug daotan batok kanamo, apan may nagsulti usab ug maayo. May nag-ingon nga kami kuno mga bakakon, apan ang tanan nga among ginasugilon tinuod gayod.