1 Sa unang panahon, daghang higayon nga misulti ang Dios ngadto sa atong mga katigulangan pinaagi sa mga propeta ug sa nagkalain-lain nga pamaagi.
2 Apan niining ulahing mga adlaw, nagsulti siya kanato pinaagi sa iyang Anak. Pinaagi kaniya, gimugna sa Dios ang tibuok kalibotan ug siya usab ang iyang gipili nga manag-iya sa tanan.
3 Diha kaniya makita ang nagsidlak nga gahom sa Dios, ug kon unsa ang Dios mao usab siya. Siya mao ang nagabuot sa tanang mga butang sa tibuok kalibotan pinaagi sa iyang gamhanan nga pulong. Sa dihang nahinloan niya kita sa atong mga sala, milingkod siya sa tuong dapit sa Makagagahom nga Dios didto sa langit.
4 Busa mas gamhanan ang Anak sa Dios ug mas halangdon ang iyang ngalan kaysa mga anghel.
5 Kay wala gayoy anghel nga giingnan sa Dios nga,“Ikaw ang akong Anak,Ug karon ipaila ko nga ako ang imong Amahan.”Ug wala usab moingon ang Dios bahin kang bisan kinsa nga anghel nga,“Ako mahimong iyang Amahan,Ug siya mahimong akong Anak.”
6 Ug sa dihang ipadala na sa Dios ang iyang bugtong nga Anak dinhi sa kalibotan miingon siya,“Ang tanang mga anghel sa Dios kinahanglan mosimba kaniya.”
7 Mao kini ang giingon sa Dios bahin sa mga anghel,“Ang mga anghel akong mga sulugoon, ug mahimo ko silang buhaton nga sama sa hangin o sama sa kalayo nga nagadilaab.”