1 Dawata ninyo ang tawo nga maluya ug pagtuo, ug ayaw ninyo pagsawaya ang iyang mga panghunahuna.
2 Adunay mga tumutuo nga nagatuo nga mahimo nga mokaon ug bisan unsa, ug adunay mga tumutuo nga luya ug pagtuo nga ang ilang ginakaon utanon lang.
3 Ang tumutuo nga nagakaon ug bisan unsa dili angayng mosaway sa tumutuo nga utanon lang ang ginakaon, ug ang tumutuo nga utanon lang ang ginakaon dili usab angay nga maghukom sa nagakaon ug bisan unsa. Kay managsama silang gidawat sa Dios,
4 ug sa Dios sila manubag. Busa kinsa ka ba nga mohukom sa sulugoon sa uban? Ang iyang Agalon lang gayod mao ang makasulti kon maayo o daotan ang iyang gibuhat. Ug mahimo gayod niya ang maayo, kay ang Ginoo mao ang motabang kaniya sa pagbuhat ug maayo.
5 Adunay mga tawo nga nagatuo nga may mga adlaw nga mas bililhon kaysa ubang mga adlaw. Ug may nagatuo usab nga ang tanang adlaw managsama lang. Ang matag usa angayng maghimo kon unsa sa iyang pagtuo ang husto atubangan sa Dios.
6 Kon ang tawo adunay pinasahi nga adlaw, ginabuhat niya kini alang sa Ginoo. Ug ang tawo nga nagakaon ug bisan unsa, nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, tungod kay nagapasalamat siya sa Dios sa iyang ginakaon. Ang dili mokaon sa uban nga pagkaon nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, ug nagapasalamat usab siya sa Dios.
7 Kay walay bisan kinsa kanato nga mga tumutuo ang nagakinabuhi o mamatay alang sa iyang kaugalingon.