1 Nangadto ang tanang mga Israelinhon kang David didto sa Hebron ug miingon, “Mga kadugo mo kami.
2 Sukad pa kaniadto, bisan sa dihang si Saul pa ang among hari, ikaw na ang nangulo sa mga Israelinhon sa pagpakiggira. Ug nag-ingon ang Ginoo nga imong Dios kanimo, ‘Atimanon mo ang akong katawhan nga mga Israelinhon sama sa pag-atiman sa usa ka magbalantay sa iyang mga karnero. Ikaw ang mahimo nilang pangulo.’ ”
3 Busa didto sa Hebron, naghimo si David ug kasabotan uban sa mga tigdumala sa Israel sa presensya sa Ginoo, ug gidihogan nila ug lana ang ulo ni David sa pagpaila nga siya na ang hari sa Israel, sumala sa gisaad sa Ginoo pinaagi kang Samuel.
4 Unya, miadto si David ug ang tanang mga Israelinhon sa Jerusalem (nga kanhi gitawag ug Jebus). Ang mga Jebusnon nga nagpuyo didto
5 miingon kang David, “Dili gayod kamo makasulod dinhi.” Apan nailog gihapon nila ni David ang kuta sa Zion, nga gitawag karon ug Lungsod ni David.
6 Sa wala pa kini mahitabo miingon si David, “Ang unang mosulong sa mga Jebusnon mahimong komander sa mga sundalo.” Si Joab nga anak ni Zeruya ang miuna sa pagsulong, busa siya ang nahimong komander.