19 Gisaulog kini nga pista sa ika-18 nga tuig sa paghari ni Josia.
20 Pagkahuman niining gihimo ni Josia alang sa templo, gipangulohan ni Neco nga hari sa Ehipto ang iyang mga sundalo sa pagpakiggira didto sa Carkemish, sa may Suba sa Eufrates. Miadto didto si Josia ug ang iyang mga sundalo sa pagpakiggira kang Neco.
21 Apan nagpadala si Neco ug mga mensahero ngadto kang Josia sa pag-ingon, “Wala kitay labot sa usag usa, Hari sa Juda! Dili ikaw ang akong kaaway karon kondili ang nasod nga nakiggira kanako. Miingon ang Dios kanako nga magdali ako sa pagsulong. Kauban ko ang Dios, busa ayaw siyag supaka, kay basig laglagon ka niya.”
22 Apan wala mosibog si Josia. Nagpakaaron-ingnon hinuon siya aron makiggira kang Neco. Wala siya mamati sa pulong sa Dios nga gisulti pinaagi kang Neco. Miadto siya sa patag sa Megido ug nakiggira.
23 Gipana si Haring Josia ug nasamdan siya. Miingon siya sa iyang mga opisyal, “Kuhaa ninyo ako dinhi, kay grabe kaayo ang akong samad.”
24 Busa gikuha nila siya sa iyang karwahe ug gisakay sa laing karwahe ug gidala sa Jerusalem. Namatay siya didto ug gilubong sa lubnganan sa iyang mga katigulangan. Nagsubo alang kaniya ang tanang katawhan sa Juda ug Jerusalem.
25 Naghimo si Jeremias ug mga awit sa pagbangotan alang kang Josia, ug hangtod karon giawit pa kini sa mga mag-aawit sa paghinumdom kaniya. Ang maong mga awit sa pagbangotan nahimo nang kabahin sa tradisyon sa Israel, ug nasulat kini sa Libro sa Mga Pagbangotan.