20 Unya nagpadala si Isaias nga anak ni Amoz niini nga mensahe ngadto kang Hezekia: Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Nadungog ko ang imong pag-ampo mahitungod kang Senakerib nga hari sa Asiria.
21 Ug mao kini ang isulti ko batok kaniya:Kataw-an ug tamayon ka sa mga lumulupyo sa Zion.Magpanglingo-lingo sila sa pagbiaybiay kanimo samtang nagaikyas ka.
22 Kinsay imong giinsulto ug gipasipalahan?Kinsay imong gisinggitan ug gitaas-taasan sa imong kilay?Dili ba ako man, ang Balaan nga Dios sa Israel?
23 Pinaagi sa imong mga mensahero, gibiaybiay mo ako.Miingon ka pa, “Pinaagi sa akong daghang mga karwahe akong nasaka ang tag-as nga mga bukid, ang kinatumyan sa mga bukid sa Lebanon.Gipamutol ko ang iyang labing tag-as nga mga kahoyng sedro ug labing maayo nga mga sipres.Nakaabot ako sa kinasuokang bahin sa iyang mabagang kalasangan.
24 Nagpakalot ako ug mga atabay sa ubang mga dapit, ug miinom ako gikan niini.Sa akong pag-agi, mimala ang mga sapa sa Ehipto.”
25 Tinuod nga imong gipangguba ang pinarilan nga mga lungsod.Apan wala ka ba masayod nga ako ang nagbuot niining tanan?Kaniadto ko pa kining giplano ug karon gipatuman ko na.
26 Ang mga lumulupyo sa mga lungsod nga gipangguba mo nawad-an ug kusog; nahadlok sila ug naulawan.Sama sila sa mga tanom sa umao sa mga sagbot nga nanurok diha sa mga atop sa balay, nga sa pagtubo pa lang nangalaya na.