14 Busa miadto si Naaman sa Suba sa Jordan ug naghugas sa makapito, sumala sa giingon sa alagad sa Dios. Ug naayo ang iyang sakit ug nahinlo ang iyang panit — daw panit sa usa ka gamayng bata.
15 Unya mibalik si Naaman ug ang iyang mga kauban ngadto sa alagad sa Dios. Mitindog siya atubangan ni Eliseo ug miingon, “Karon nahibalo na ako nga walay laing Dios sa tibuok kalibotan gawas sa Dios sa Israel. Busa dawata kining gasa ko kanimo, sir.”
16 Mitubag si Eliseo, “Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo, nga akong ginaalagaran, nga dili gayod ako modawat ug gasa.” Bisag gipugos siya ni Naaman sa pagdawat sa gasa, midumili gayod siya.
17 Miingon si Naaman, “Kon dili ka, sir, tugoti na lang ako nga kargahan ang akong duha ka mula ug yuta nga gikan dinhi, ug dad-on ko sa amo. Kay sukad karon dili na ako maghalad ug mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad ngadto sa ubang mga dios kondili sa Ginoo lang.
18 Apan hinaut, sir, nga pasayloon ako sa Ginoo kon mokuyog ako sa akong hari didto sa templo sa dios nga si Remon aron pagsimba. Mokuyog ako ingon nga usa ka opisyal nga sinaligan sa hari. Hinaut nga pasayloon ako sa Ginoo kon moluhod usab ako didto.”
19 Miingon si Eliseo, “Maayong paglakaw.”Apan wala pa gani makapalayo si Naaman,
20 miingon si Gehazi sa iyang kaugalingon, “Gipalakaw sa akong agalon si Naaman nga Arameanhon nga wala dawata ang gasa nga dala niini. Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga apason ko siya ug magkuha ug bisan unsa gikan kaniya.”