18 Busa milakaw ang usa ka tigkabayo sa pagtagbo kanila, ug miingon siya, “Gusto sa hari nga mahibaloan kon maayo ba ang inyong tuyo sa pag-anhi dinhi.” Mitubag si Jehu, “Unsay imong labot? Sunod kanako!”Misinggit ang guwardya ngadto sa hari, “Nakaabot na kanila ang tigkabayo nga imong gisugo, apan wala siya mobalik.”
19 Busa nagpadala na usab ang hari ug usa ka tigkabayo. Pag-abot niya kanila miingon siya, “Gusto sa hari nga mahibaloan kon maayo ba ang inyong tuyo sa pag-anhi dinhi.” Mitubag si Jehu, “Unsay imong labot! Sunod kanako!”
20 Misinggit pag-usab ang guwardya ngadto sa hari, “Nakaabot na kanila ang ikaduhang tigkabayo nga imong gisugo, apan wala usab siya mobalik! Ug labihan ka kusog mopadagan ang pangulo sa mga sundalo, morag si Jehu!”
21 Mimando si Joram, “Andama ninyo ang akong karwahe.” Ug sa dihang naandam na, milakaw si Joram nga hari sa Israel ug si Ahazia nga hari sa Juda sa pagtagbo kang Jehu. Nagsakay sila sa ilang tagsa-tagsa ka karwahe, ug gikatagbo nila si Jehu sa yuta ni Nabot nga taga-Jezreel.
22 Pagkakita ni Joram kang Jehu, gipangutana niya kini “Maayo ba ang imong tuyo sa pag-anhi dinhi, Jehu?” Mitubag si Jehu, “Unsaon pagkamaayo kon nagpadayon pa gihapon ang pagpamarang ug pagsimba sa mga dios-dios nga gisugdan sa imong inahan nga si Jezebel?”
23 Unya gidali-dali ug pabalik ni Joram ang iyang kabayo ug gipadagan ug kusog. Misinggit siya kang Ahazia, “Nagluib si Jehu kanako!”
24 Gikuha ni Jehu ang iyang pana ug gipana si Joram sa likod. Milapos ang pana sa kasingkasing niini, ug nalup-og kini sa iyang karwahe.