22 Apan miingon si David, “Kamong mga anak ni Zeruya, unsay inyong labot? Mora kamog akong mga kaaway! Ayaw ninyog supaka ang akong hukom. Ako na karon ang hari sa Israel, ug walay tawo nga pagapatyon karong adlawa.”
23 Busa miingon si David kang Shimei, “Ipanumpa ko nga dili ka patyon.”
24-25 Miadto usab didto si Mefiboshet nga apo ni Saul sa pagtagbo kang David. Gikan siya sa Jerusalem. Wala siya makapanghimasa sa iyang tiil, wala makapamalbas, ug wala usab makailis sa iyang bisti sukad sa pagbiya ni David sa Jerusalem hangtod nga nahibalik kini nga luwas sa kakuyaw. Sa pag-abot niya didto, gipangutana siya ni David, “Mefiboshet, nganong wala ka man mouban kanako?”
26 Mitubag siya, “Mahal nga Hari, nahibalo ka nga bakol ako. Giingnan ko ang akong sulugoon nga si Ziba nga andamon ang akong asno aron makasakay ako ug makauban kanimo. Apan gilimbongan niya ako,
27 ug gibutang-butangan niya ako kanimo pinaagi sa pag-ingon nga kuno dili ako mouban. Apan nahibalo ka sa tinuod kay sama ikaw sa anghel sa Dios. Busa himoa ang giisip mong maayo.
28 Angay lang unta nga patyon mo ang tanang kaliwat sa akong lolo, apan gihatagan mo ako nga imong alagad ug pabor nga mokaon uban kanimo. Busa unsa may akong katungod sa pagpangayo kanimo ug pabor?”
29 Miingon si David kaniya, “Husto na kana. Nakahukom na ako nga tungaon ninyo ni Ziba ang yuta ni Saul.”