15 Sa dihang nahibaloan kini ni Joab ug sa iyang mga tawo, miadto sila sa Abel Bet Maaca ug gilibotan nila kini. Nagpundok sila ug yuta sa kilid sa paril aron katungtongan nila sa pagsaka. Ug gihinayhinay nilag guba ang paril.
16 Unya, may usa ka maalamon nga babaye sulod sa lungsod nga misinggit ngadto sa mga tawo ni Joab, “Pamati kamo kanako! Ingna ninyo si Joab nga moanhi siya dinhi kanako kay buot akong makigsulti kaniya.”
17 Busa miadto si Joab kaniya, ug nangutana ang babaye, “Ikaw ba si Joab?” Mitubag si Joab, “Oo.” Miingon ang babaye, “Sir, pamatia ang isulti ko kanimo.” Mitubag si Joab, “Sige, mamati ako.”
18 Miingon ang babaye, “May usa ka panultihon kaniadto nga nagaingon, ‘Kon gusto ninyong masulbad ang inyong mga problema, pangayo kamog tambag sa lungsod sa Abel.’
19 Usa ako sa mga nangandoy nga motunhay ang kalinaw sa Israel. Apan ikaw, nganong ginatinguha mong gub-on ang usa sa mga nag-unang lungsod sa Israel? Nganong gusto mong gub-on ang lungsod nga iya sa Ginoo?”
20 Mitubag si Joab, “Dili ko gusto nga gub-on ang inyong lungsod!
21 Dili kana mao ang among tuyo. Misulong kami tungod kang Sheba nga anak ni Bicri nga gikan sa kabungtoran sa Efraim. Mirebelde siya kang Haring David. Itugyan ninyo siya kanamo ug mobiya kami sa inyong lungsod.” Miingon ang babaye, “Iitsa namo kanimo ang iyang ulo agi sa paril.”