6 Busa miingon ang hari kang Abishai, “Mas grabe pa unya nga kadaot ang himuon kanato ni Sheba kay sa gihimo ni Absalom. Busa dad-a ang akong mga tawo ug gukda ninyo siya. Kay tingalig makailog siyag pinarilan nga mga lungsod, ug makaikyas siya gikan kanato.”
7 Busa mibiya si Abishai sa Jerusalem aron sa paggukod kang Sheba nga anak ni Bicri. Giuban niya si Joab ug ang mga sakop niini, ang mga badigard ni David nga mga Keretnon ug mga Peletnon, ug ang tanang maisog nga mga sundalo.
8 Sa didto na sila sa dakong bato sa Gibeon, naabtan sila ni Amasa. Nakauniporme si Joab ug may gitakin siyang espada. Samtang nagpaduol siya kang Amasa, gisikrito niya pag-ibot ang iyang espada.
9 Miingon siya kang Amasa, “Kumusta ka igsoon?” Unya gikuptan niya sa iyang tuong kamot ang bungot ni Amasa aron kunohay mohalok kaniya.
10 Apan wala makabantay si Amasa sa espada sa walang kamot ni Joab. Gidunggab siya ni Joab sa tiyan ug nayagyag ang iyang tinai sa yuta ug namatay siya. Busa wala na siya dunggaba pa pag-usab ni Joab. Unya nagpadayon si Joab ug ang iyang igsoon nga si Abishai sa paggukod kang Sheba.
11 Mitindog sa tapad ni Amasa ang usa sa mga tawo ni Joab, ug miingon ngadto sa mga tawo ni Amasa, “Kon dapig kamo kang Joab ug kang David, sunod kamo kang Joab!”
12 Nagbuy-od sa tunga sa dalan si Amasa nga naligo sa iyang kaugalingong dugo. Ang tanang makakita kaniya mohunong gayod sa pagtan-aw. Busa sa dihang namatikdan kini sa tawo ni Joab, giguyod niya ang patayng lawas ni Amasa gikan sa dalan ug gidala sa uma, ug gitabonan kini ug panapton.